ရာသီစာ အလြမ္း

ဟုိး..မုိးၿမင့္ေတာင္တန္းဆီက
ၿပဳိေတာ့မေယာင္္လြမ္းေနတဲ့
ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းတိမ္တုိက္ေတြလုိ
အလြမ္းရင့္ရင့္ ရာသီမွာ
ပန္းပြင့္ေတြကုိ စာစီရင္း
ရင္တြင္းက တမ္းတေမွ်ာ္လင့္
တကယ္တမ္း ဆုံဆည္းခြင့္ဟာ
အိပ္္မက္ေၿမရဲ ့ တစ္ေနရာ….

လွမ္းၾကည့္ညွိ

Credit to http://www.wunderground.com/


ေလညွင္းခတ္တဲ့ တိမ္တစ္စအၿဖစ္နဲ ့
ေကာင္းကင္ရင္ခြင္မွာ ကၾကဳိးကကြက္ခင္း
လင္းထင္းၿဖာေက်ာ့ မင္းယိမ္းႏြဲ ့လုိက္တဲ့အခါ
ေၾကြဆင္းက်လာတဲ့ တိမ္ရိပ္ၿဖဴတရုံနဲ ့တင္
ႏွလုံးသားဥယ်ာဥ္မွာ ေက်နပ္ေနမဲ့သူ.....

ေမွာ္ပန္းခ်ီထဲကလုိ တိမ္ေတြအေရာင္ေၿပာင္း
ႏွလုံးသားရာသီမွာ ေဆးစက္ေမွာင္သြားတဲ့အခါ
ခ်စ္ၿခင္းႏွင့္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ တိမ္ႏြယ္မွ်င္တန္းေတြ
ၿပတ္ေတာင္းက်ိဴးရွ သြန္းၿဖဳိးခ်လုိက္မွာကုိ
ရင္စီးခံေၿမၿပင္မွာ စုိးထိတ္ေနခဲ့တဲ့သူ.....

ၿခစားသကၠရာဇ္မွာ မေၿပာင္းလဲတတ္သူကုိမွ
သခ်ာၤပုဒ္စာတစ္ပုဒ္ အဆင့္ေက်ာ္တြက္သလုိ
ယုံၾကည္ၿခင္းအနာတရ မေနာမွာၿဖစ္လြယ္ခဲ့ရင္
ရင္ဘတ္ထဲကမွန္တစ္ခ်ပ္ႏွင့္ လွမ္းၾကည့္ညွိ
ကုိယ့္ဝိညာဥ္မမင္ ကြ်မ္းေလာင္ပင္လယ္ၿပင္ႏွင့္
တိမ္လိပ္ၿပာေတြ ေကာင္းကင္ယံမွာပ်ံဝဲသက္ေသ.....



(ဘေလာ့ႏွင့္ တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ေဝးခဲ့ၿပီးၿပီး...ေနာင္လည္း ဆက္ေဝးၿဖစ္ေနအုံးမယ္...အလုပ္သစ္မွာ လူသစ္ ေနရာသစ္နဲ ့ ေနသားက်လုလု... အဲဒါနဲ ့ သံေယာဇဥ္မၿပတ္တဲ့ ဒီဘေလာ့ေပၚ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ခ်ေရးၿဖစ္မိတယ္...ကဗ်ာလုိ ့မည္ပါ့မလားမသိ :D သတိတရနဲ ့လာလည္က်တဲ့ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းေတြအားလုံးကုိ ေက်းဇူးပါဗ်ာ )

သုညၾကြင္းေတာ့မဲ့ ကမၻာေန ့ရက္ေရာက္ခဲ့ရင္

ရက္ေပါင္း တစ္ေထာင္ေက်ာ္ပဲ ကမၻာေၿမၾကီးက သက္တမ္းက်န္ေတာ့တယ္တဲ့လား ?? ဒီသတင္းက မိခင္ကမၻာမွာ မွီခုိေနၾကတဲ့ သတၱ လူသား ေတြအတြက္ အေတြးတစ္ခုေတာ့ အရည္ေပ်ာ္ေစခဲ့သည္ေတာ့ အမွန္။ ဒီၿဖစ္စဥ္ ၿဖစ္၏ မၿဖစ္၏ ကယက္တစ္ခုထပြက္ခဲ့ၿခင္းႏွင့္အတူ ထုိေနာက္ကြယ္မွာလည္း ယုံၾကည္၏ မယုံၾကည္၏ သည္ လူသားေတြၾကားမွာ လႈိင္းတစ္ခုေတာ့ ထခဲ့မည္သာ။

တိက်ေသခ်ာၿခင္းမရွိတဲ့ ဒီဝိုးတဝါးသတင္းမွ အလင္းတစ္ခုထြန္းညိွေပးလုိက္သလုိ ရွိေစခဲ့သည္ကေတာ့ မုခ်အမွန္ပင္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့တစ္ေတြ တစ္ေန ့ေန ့ေတာ့ ေသၿခင္းႏုိင္ငံသုိ ့ ပါမစ္မလုိပဲ ကူးရအုံးမည္။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ေတြဟာ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ အေမွာင္ေတြရဲ ့ၾကားမွာ ရပ္တည္ရွင္သန္ရင္း ေသ ဆုံးၿခင္းဆုိတာကုိ ကုိယ္ႏွင့္လားလားမွ မဆုိင္သလုိ ေမ့ေလ်ာထားခဲ့မိတာၾကာၿပီးမဟုတ္ပါေလာ ( ၇၀% ေသာ လူသားမ်ားအတြက္သာ။ ဤကား စာေရးသူ၏ စကားခ်ပ္ :D )

ေရာ္ရြက္ဆုိတာ အခ်ိန္တန္ုလုိ ့ပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ ေႏြေလရူးက်ီစယ္လုိ ့ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေၾကြရမည္မွာ ဓမၼတာပဲမဟုတ္လား။
အခုလည္း ကပ္ဆုိးတစ္ခုၾကဳံလုိ ့ ကမၻာေၿမၾကီး အိပ္စက္အနားယူေတာ့မည္ဆုိရင္ မွီခုိသူ ကမၻာသူကမၻာသားမ်ားသည္လည္း အတူတူေလာင္ကြ်မ္းကြယ္ေပ်ာက္သြားေပေတာ့မည္။ အဲဒီလုိ အေၿခအေနမ်ိဳးၿဖစ္ခဲ့သည္ရွိေသာ္ ဘေလာ့သူဘေလာ့သားထဲက ကြ်န္ေတာ္လည္း တဂ္ပုိ ့ထဲက ေမးခြန္းေတြအတုိင္း စိတ္ထဲကၿဖစ္ေပၚေနတဲ့ ဖီလင္ေတြ ခ်ေရးၾကည့္မိပါေတာ့တယ္……………..(မခေရညိဳ တဂ္ထားတာ ေနာက္က်မွေရးၿဖစ္တဲ့ အတြက္ ေတာင္းပန္ပါ၏)

(၁)ဘယ္သူေတြနဲ ့ရွိေနခ်င္လဲ
မခြဲခြာရခင္ေတာ့ ခ်စ္သူခင္သူအားလုံးနဲ ့ အတူတူရွိေနခ်င္တယ္။

(၂)ဘာေတြခံစားေနရမလဲ
ေနာင္ကမၻာသစ္ၿဖစ္တည္ခဲ့ရင္ေတာင္ ခ်စ္သူခင္သူေတြနဲ ့ ဆုံႏုိင္ပါအုံးမလားလုိ ့ပါ။

(၃)ဘာေတြ ၿပင္ဆင္ထားမလဲ
ေမတၱာလက္နက္ကအစြမ္းထက္ဆုံးလုိ ့ခံယူထားတဲ့အတြက္ ကြ်န္ေတာ့္ယုံၾကည္မႈေၾကာင့္ လုံၿခဳံေနမွာပါ။

(၄)ဝမ္းနည္းမိတာက
အိပ္မက္ေတြထုဆစ္ရင္းတန္းလန္းမုိ ့။

(၅)ေၾကာက္လန္ ့မိတာက
ကမၻာပ်က္လုိ ့ နာနာက်င္က်င္ေအာ္ဟစ္တဲ့အသံေတြ။

(၆)ေဆာင္ထားခ်င္တာ
ေလာင္ကြ်မ္းပ်က္စီးႏုိင္တဲ့ အရာေတြထက္ စိတ္ထဲမွာ လုံလုံၿခဳံၿခဳံသိမ္းႏုိင္တဲ့ သရဏဂုံ။

(၇)ဘာေတြေရးမိမလဲ
ေရးၿဖစ္လိမ့္မယ္ မထင္ပါဘူး။

(၈)ေတြးမိေတြးရာ အေတြး
ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ေတြရဲ ့ ရွင္ၿခင္း ေသၿခင္းက ရုပ္ေသးဆရာရဲ ့ ကၾကဳိးကကြက္နဲ ့တူေနသလုိပါပဲ။

(၉)ဂုဏ္ယူခ်င္တာက
မိဘအတြက္ အေကာင္းဆုံးလုပ္ေဆာင္ႏုိင္ခဲ့တဲ့ သားတစ္ေယာက္မၿဖစ္ခဲ့တာေတာင္ အထုိက္အေလ်ာက္ေတာ့ ဂုဏ္ယူပီတိၿဖစ္ေစခဲ့ၿပီး။

(၁၀)ရွာၾကံေၿဖသိမ့္မိတာက
ကမၻာပ်က္ၿခင္းရထားမဆုိက္ေရာက္ခင္ကတည္းက ဒုလႅဘရဟန္းခံၿပီးေၿမာက္ခဲ့ၿခင္းပါပဲ။

(၁၁)က်ဴးရင့္ခ်င္တဲ့ ဥဒါန္း
ေသၿခင္းက လက္တကမ္းအလုိမွာပဲရွိေတာ့တယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ သာမာန္ထက္ ဝင္သက္ ထြက္သက္ ၿပင္းၿပင္းနဲ ့ က်ဳးရင့္ေနမိမွာပဲ :D

2012 The End Of The World ? -